บทเรียน และการเรียนรู้ ปี ๒๕๕๖

ปีที่ผ่านไป จากการแสดงความคิดเห็นในสื่อออนไลน์ทุกประเภท โดยเฉพาะประเด็นทางการเมือง ผมสามารถได้ข้อสรุปเกี่ยวกับคนไทย และการศึกษา "ของผม" มาอย่างหนึ่งว่า

..................

การจัดการศึกษาด้านวิทยาศาสตร์ และการวิจัย
ถือว่า "ล้มเหลว" อย่างสิ้นเชิง

..................

ทั้ง ๆ ที่หัวใจของสองวิชานี้ คือ ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ จนกว่าจะได้ตรวจสอบ หรือ พิสูจน์ หรือทดลอง หรือปฏิบัติก่อน และ ทุกอย่างต้องมีที่มาที่อ้างอิงได้

แต่จากการโพสต์ และแชร์ของนักศึกษาก็ดี หรือ คนที่เรียนจนจบปริญญาโท และปริญญาเอกก็ดี หรือแม้แต่คนที่เป็นครูสอนวิทยาศาสตร์ส่วนหนึ่ง ทั้งในโรงเรียนทั่วไป และโรงเรียนที่จัดการศึกษาด้านวิทยาศาสตร์โดยตรงก็ตาม

กลับปรากฏว่า....

สิ่งที่เขาโพสต์ เขาแชร์
ไม่มีกรอบแนวคิด "หลักการ" ที่อยู่บนพื้นฐานของเหตุผล
ไม่ว่าจะเป็น "สัจจธรรม" หรือ "กฏ" หรือ "ทฤษฏี" ใดๆ
มีแต่ "ความรู้สึก" และ "ความเชื่อ" ล้วนๆ


แม้สิ่งที่เขาเรียกว่า "ข้อมูล"
ก็ไม่อ้างอิงที่มา(Reference)ให้เชื่อถือ หรือพิสูจน์ยืนยันได้
รวมทั้งเขาไม่หาข้อมูลเพิ่มเติมทุกด้าน มาเปรียบเทียบ

พูดได้คำเดียวว่า "เสียดาย" จริงๆ

......................

จึงถือได้ว่า การจัดการศึกษาของไทย
ในมือของคนที่คิดว่าตัวเองเป็น "คนดี" กว่า

***ล้มเหลว ไร้คุณภาพ***


เราไม่สามารถสร้าง "ปัญญาชน" หรือ "ผู้มีการศึกษา"
ได้มากกว่าที่เราลงทุน

ขนาดเราทุ่มงบประมาณเพื่อพัฒนาคนไทย
ไม่ต่ำกว่าสามแสนล้านบาทในแต่ละปี
ให้ได้รับ "การศึกษา" ทุกระดับ ประมาณปีละ 17 ล้านคน

http://www.moe.go.th/data_stat/

โดยเฉพาะปีนี้เราลงทุนถึงสี่แสนสามหมื่นล้านบาท
เฉลี่ยเราลงทุนในการจัดการศึกษา เพื่อพัฒนาเยาวชน
คนละ 70 ล้านบาทต่อวัน

สรุป : สูญเปล่า "ด้านการศึกษา"
แต่กลับส่งเสริม "ชนชั้น" มากขึ้น

เราจึงได้พวกหลงตนเอง(be proud of oneself)มากขึ้น
ส่งเสริมอัตตา(Ego) ของพวกนักการศึกษาเพิ่มขึ้น
ขนาดคณบดี อธิการบดียังคิดว่าตัวเองสำคัญกว่าประชาชนทั่วไป
ทุกคนไม่ควรมีสิทธิมีเสียงเท่าคนอื่น


แล้วจะนับประสาอะไรกับนักศึกษา อาจารย์ธรรมดา
จะไม่คิดตามไปด้วยเล่า !!!!!
เพราะปลูกฝังกันมาโดยไม่รู้ตัว

ก็หวังว่าปี 2557 จะเป็นปีแห่งการทบทวน
เพื่อแก้ไข "สิ่งผิดพลาด" อย่างแท้จริง

หวังไปอย่างนั้นแหละครับ.